Julian Tuwim
Julian Tuwim urodził się w 1894r. w Łodzi, a zmarł w 1953r. w Zakopanem. Jako dziecko był miłośnikiem pirotechniki, hodował węże, zajmował się magią. Potrafił liczyć do 20 w dwustu językach, lubił słuchać baśni i wierszy czytanych mu przez mamę. Skończył szkołę jako jeden z najlepszych uczniów. Jego twórczość to przede wszystkim:
- Teksty kabaretowe i rewiowe
- Tłumaczenia, głównie z j. rosyjskiego (w młodości zajmował się także tłumaczeniem poezji L.Staffa i J.Słowackiego na język esperanto)
- Wiersze dla dzieci (np. Lokomotywa, Kotek, Słoń Trąbalski, Okulary, Bambo, Zosia Samosia, Spóźniony Słowik, Pan Maluśkiewicz i wiele innych).
Był również autorem tekstów kabaretowych i rewiowych oraz redaktorem pism literackich i satyrycznych (Skamander, Wiadomości Literackie, Cyrulik Warszawski, Szpilki). Poezja Tuwima jest bajkowa i pozbawiona przemocy. Świat do którego przenosimy się czytając utwory, to świat wesoły, kolorowy, zabawny i przyjazny. Poprzez te utwory uczy nas życia, a z jego licznych dzieł wypływają pouczające morały.Jego twórczość służy do przedstawiania jej za pomocą rysunku, pantomimy, recytacji oraz były śpiewane przez wielkich artystów między innymi: Czesława Niemena (Wspomnienie, Jeżeli), Hannę Ordonównę (Miłość Ci wszystko wybaczy) czy Marka Grechutę (Pomarańcze i mandarynki).
Za swoją działalność twórczą otrzymał wiele nagród i odznaczeń, m.in. Order Sztandaru Pracy, Nagrodę Literacką Miasta Łodzi, Nagrodę Państwową I stopnia, Złoty Wawrzyn Akademicki, Doktorat honoris causa Uniwersytetu Łódzkiego.
Dlaczego Julian Tuwim?
- jego wiersze wychowują kolejne pokolenia Polaków, zawierają w swojej treści takie wartości jak piękno, zdrowie, humor, miłość do ojczyzny, dobro, prawdę;
- jego osoba wyróżni naszą placówkę, nada jej niepowtarzalny charakter i tożsamość, a wartości zawarte w jego utworach będą procentowały przez całe życie u naszych wychowanków.